Anna Ramsair, Man oh Man
tekst bij de opening van haar
presentie bij DE RUIT, 2 februari 2024
Ik ben Anna Ramsair en ik ben beeldend kunstenaar.
En er is voor mij een vraag die altijd speelt: Hoe kan ik laten zien wat ik zie?
Dat is wat ik doe.
Om mijzelf te blijven vernieuwen, wat ik nodig acht als kunstenaar, vind ik steeds
weer nieuwe onderzoeksmiddelen.
Ik teken en schilder en wanneer het in de winter te koud is op mijn atelier, maak ik
thuis borduurwerken.
Ik ben klei gaan onderzoeken. Ik kom voort uit de klei, en uit de klei is dit alles
ontstaan.
Voor mij was de klei nieuw, een onbekend terrein met talloze uitdagingen.
Ik werk nu al weer tien jaar met klei.
En nu sta ik hier met mijn werk en Keimpe de Jong met zijn toeters voor u, bij DE
RUIT van Guus Vreeburg en Willem Besselink.
Hoe mooi is dat?
Mijn leitmotiv is het complexe leven in deze stedelijkheid.
Er is veel vrolijkheid en verdriet, veel mogelijkheden, veel lawaai.
Ik begeef mij mijn hele leven, in deze stedelijke omgeving.
Ik hoor en zie het geschetter en het geroep en de bewegingen.
En de meningen.
De overtuigingen.
Iedere dag kijk ik om mij heen.
Ik kijk en hou van de dingen die ik zie en ook helemaal niet.
Ik kijk en ik begrijp de dingen om mij heen en ook helemaal niet.
Ik kijk en ik laat zien.
En ik roep vragen op.
Dat is mijn werk als beeldend kunstenaar.
Het kijken is er altijd, aan het begin, halverwege, tussendoor en aan het eind.
Ik kijk en maak mijn werken om aan dit alles, deze hele hedendaagse kermis van
pracht en praal, van chaos en ellende, betekenis te geven.
Voor mijzelf.
Om ordening in de chaos te brengen.
Voor mijzelf.
En misschien ook voor u.
Man oh man !!
Veertig jaar geleden las ik in Wonderlijke Nachten van Godfried Bomans (wie kent
hem nog?), over het jongetje Erik die in de nacht met de kabouter in China … Lees Meer