Categorie: HET PLAFOND

Position: Service 2

Wat is er te zien? Vijf stukken plakfolie, in vijf verschillende kleuren over elkaar heen op de winkelruit van HET PLAFOND. Wie naar binnen kijkt, ziet in de ruimte achter de ruit een weefsel van rechte lijnen, in dezelfde vijf kleuren; die lijnen strekken zich uit over de witte achterwand, de betonnen zijwand en de vloer. Tenslotte is op het trottoir vóór de grote etalageruit van HET PLAFOND momenteel één tegel speciaal gemarkeerd.
Als je daar gaat staan, zie je wellicht wat de Berlijnse kunstenaar Position wilde zien gebeuren met zijn project Service 2. Plotseling lijken beide configuraties met elkaar verband te houden, en zelfs samen te vallen: de gekleurde lijnen, die schijnbaar willekeurig door de ruimte schieten, blijken te corresponderen met de contouren van de gekleurde vlakken op het raam. Tenminste, als je je oog heel precies de positie laat innemen die Position innam. Kijk maar!

Position – de kunstenaar

Position is niet zijn echte naam – het is een nom de plume, een artist’s name, maar ook een nomen est omen: een naam als handelsmerk.
Geboren in 1977 in Potsdam in de toenmalige DDR, groeide hij op in de jaren negentig, de eerste jaren van de Wiedervereinigung, toen plotseling alles anders werd. Graffiti bood hem een eerste mogelijkheid te laten zien hoe híj erover dacht. Als graffiti-artist werk je in de openbare ruimte, en op zodanige schaal dat je werk wel gezien móet worden en wel reactie op móet roepen, maar tegelijkertijd werk je achter de schermen, vaak bei Nacht und Nebel, letterlijk en figuurlijk in het donker, en blijf je het liefst anoniem of hoogstens bekend onder een nickname.
Na zijn dienstplicht en een afgebroken studie Duits en filosofie, besluit hij tot een studie ‘echte’ kunst. Als student van Frank Badur maakt hij kennis met de conventies van de eigentijdse kunst,en leert onder andere dat punt en lijn en kleur ook impact kunnen hebben zonder dat ze perse iets afbeelden of ‘voorstellen’ – iets wat in de kunst van de 20^e eeuw culmineerde in Abstract Expressionisme, … Lees Meer

15 juni 2009: Dico Kruijsse kijkt vooruit naar Off the Walls

“ik heb een schetsje gemaakt voor het project.
het is even een snel tekeningetje in Illustrator, maar het laat wel zien wat ik ongeveer van plan ben.
ik wil om te beginnen gipsplaten in hun geheel gebruiken (ongeveer twee meter lang en 60 cm breed). deze worden in een gefacetteerde vorm opgehangen aan het plafond. door deze opstelling heen wil ik van parket of mooie houten planken een staketsel maken dat enerzijds voor stevigheid zorgt en anderzijds een beeldende en materiële tegenhanger is van het gips.
het geheel wordt een soort vrije organische manier van omgaan met materiaal, dat normaal gesproken slechts functioneel gebruikt wordt.”

Dico Kruijsse – beeldend kunstenaar, aan het werk

Dico Kruijsse (1988), nauwelijks een maand afgestudeerd, is een jonge beeldend kunstenaar.
Ronald Plasterk, minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, debiteerde onlangs dat te veel kunstenaars werkloos zouden zijn. Bevestiging van populaire clichés als zouden ze louter uitvreters zijn.
De meeste kunstenaars die ik ken werken wel degelijk, sterker nog: ze werken zich te pletter. Ze werken in hun ateliers, aan hun oeuvre. Daarnaast werken ze ook nog, meestal urenlang, aan allerlei onooglijke baantjes – voor de kost. Met hun eigen werk lukt dat de meesten nu niet. Dat wordt vaak niet naar waarde uitbetaald, tenzij je maakt wat de boer vreet… Men wil eventueel wel kunstenaars, maar dan van het soort dat zichzelf bedruipt. En dus moeten ze beginnend ondernemer zijn, compleet met een ondernemingsplan voor snelle financiële zekerheid.
Kunstenaars (of ze nu schilderen, installaties maken, of dansen, of dichten) werken autonoom, op zoek naar wat nog niet is. Dat kost energie, en tijd. Tussentijdse resultaten van die zoektocht willen ze – trots, maar ook uit behoefte aan feedback – laten zien. Niet alleen in officiële galeries, maar ook in zelfgeorganiseerde tentoonstellingen, in open ateliers, in allerlei kleinere en grotere projecten in het openbaar – soms op uitnodiging, vaak ook op eigen initiatief. Dat exposeren hóórt bij het kunstenaarschap. Daarom investeren kunstenaars ook dáárin tijd en energie. Overheden, gemeenten, deelgemeenten en wijken zijn er … Lees Meer

Beeldend kunstenaars Karin Arink en Ties Ten Bosch kennen elkaar al jaren. Zij werken ieder op hun eigen wijze, maar hebben in het verleden ook al eens samengewerkt. Voor HET PLAFOND maken ze nu voor het eerst samen één werk: een 3D installatie aan het plafond van HET PLAFOND. Ties Ten Bosch maakt drie ruimtelijke constructies die het vlak van het plafond indelen. Die drie vormen zijn tegelijkertijd aanknopingspunten voor het aandeel van Karin Arink, dat uit textiel zal bestaan – dat komt in grote bogen te hangen, vorm-gegeven door de zwaartekracht. Op die manier wordt de hele ruimte van HET PLAFOND gearticuleerd.
De installatie krijgt als titel WAT IS TUSSEN ONS – dat is voor meerdere uitleg vatbaar. Kom kijken bij HET PLAFOND

WAT IS TUSSEN ONS – wie zijn wij voor elkaar

… Lees Meer