Marcin Gajewski
Marcin Gajewski
14 maart t/m 26 juni 2004

Ik nodigde Gajewski uit naar aanleiding van een recente serie foto’s die mij troffen tijdens een Open Dag van de Willem de Kooning Academie, waar hij 3e-jaars student Autonome Kunst is. Ik was meteen geroerd door zijn dubbel-beelden, zag er verlangen in en realiseerde me meteen ook het hopeloze ervan. Tegelijkertijd vind ik zijn beelden ook betoverend mooi gemaakt.

Gajewski’s medium is de digitale fotografie; zijn instrumenten pixelcamera, Photoshop en printer. Hij regisseert en fotografeert scènes uit zijn dagelijks leven, met daarin zichzelf als acteur in wisselende rollen. Foto’s als slices of life, die hij daarna digitaal bewerkt via cut & paste.

Zo geeft Gajewski zichzelf een dubbelganger, een tweelingbroer, een alter ego. Wíe is wíe? Samen aan tafel, samen in de keuken, samen naar bed: “Ik wou dat ik twee hondjes was…”. Samen in de badkamer en jezelf in de spiegel zien: een ontwapenend gezicht. Soms treedt ook een soort  Droste-effect op: we zien Gajewski bezig in zijn studio, werkend aan zijn dubbel-beelden –  die je nu ook in de tentoonstelling ziet hangen.

De dubbel-acteurs hebben gelijkwaardige rollen, ze zijn gespiegeld en symmetrisch. Dat geeft ook rust in het beeld. Steeds is een actie te zien, maar een verstilde. Anders dan in collages en fotomontages van vroeger is de manipulatie in de samengestelde beelden – com-posities – van Gajewski volkomen onzichtbaar.

Gajewski maakt beelden die wél nog aan de dagelijkse werkelijkheid refereren, maar die tegelijkertijd ontstijgen. Dit is de smooth wereld van het digitale, waarin veel onmogelijks kan, en waarin in eerste instantie zelfs álles mogelijk lijkt. Werkelijkheid of waan, waak of droom. Pascal al vroeg zich af hóe je kunt wéten wat het verschil is. Dromen zijn bedrog / en als ik wakker word…”. Drog-beeld, fata morgana: aantrekkelijk, verleidelijk: maar slechts spiegeling. De beelden nodigen  uit tot reflectie: wat gebeurt hier? kán ik nu daadwerkelijk samen spelen, of ben ik nog steeds maar slechts één hondje? kan het? en áls het kan, zou ik dat óók willen?

Speciaal voor HET PLAFOND maakte Gajewski een aanvulling op de bestaande serie, volgens dezelfde uitgangspunten. Kijkend, als U, ín, náár, tégen en dwars doorheen de spiegelende étalage-ruit zag en bekeek hij zichzelf: in de omgeving van het buiten van de Gedempte Zalmhaven én binnen, omgeven door zijn eigen foto’s aan het werk met zichzelf. Gajewski laat U zien wat híj zag; hij nodigt U uit, op uw beurt naar u zélf te kijken: verdubbelend, spiegelend, reflecterend.

© Guus Vreeburg/HET PLAFOND, 040314

Marcin Gajewski

1981
geboren in Warshau/Polen; groeide op in Amsterdam
2001-2005
studie Autonome beeldende kunst; Willem de Kooning Academie, Rotterdam
vervolgt zijn studies in London/UK
2009
verhuist naar Shanghai; actief als Film Director & Creative Director
2015
verhuist naar Berlin; LinkedIn|www.marcingajewski.com